Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Bürçe | T. | Erkek | Kurt yavrusu. |
Çakın | T. | Erkek | 1. Şimşek, kıvılcım. 2. Mavi gözlü. |
Demirbüken | T. | Erkek | Demiri bükecek güçte olan kimse. |
Dural | T. | Erkek | Hep aynı durumda olan, değişmeden kalan, sakin. |
Erdem | T. | Erkek | Ahlakın övdüğü iyilikçilik, acıma, alçak gönüllülük, yiğitlik, doğruluk gibi niteliklerin genel adı, fazilet. |
Ese | T. | Erkek | Rüzgâr. |
Gaffar | Ar. | Erkek | 1. Çok bağışlayıcı, bağışlayan. 2. Allahın sıfatlarındandır. |
Gündeniz | T. | Erkek | Deniz gibi coşkun bir biçimde etrafına ışık ve aydınlık saçan |
Hazık | Ar. | Erkek | Usta, mahir, becerikli. |
İleri | Erkek | 1. Benzerlerini geride bırakmış. 2. Henüz gelmemiş zaman, gelecek. | |
Karaalp | T. | Erkek | Esmer, kara yağız yiğit. |
Kızılboğa | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli kimse. |
Maarif | Ar. | Erkek | Bilgi, kültür. |
Onural | T. | Erkek | "Şan ve şeref kazan" anlamında kullanılan bir ad. |
Özboğa | T. | Erkek | Gerçekten güçlü, kuvvetli olan kimse. |
Seçmener | T. | Erkek | Seçen kimse. |