| İlkay |
T. |
Kız/Erkek |
Ayın hilal durumu, yeni ay.
|
| Altınışık |
T. |
Kız/Erkek |
Üstün nitelikli, değerli, aydın kimse.
|
| Aytan |
T. |
Kız/Erkek |
Ay aydınlığı.
|
| Can |
Far. |
Kız/Erkek |
1. Ruh. 2. Güç, dirilik, 3. İnsanın kendi varlığı, özü, 4. Gönül. 5. Çok içten, sevimli, şirin kimse.
|
| Esim |
T. |
Kız/Erkek |
Rüzgârın esişi.
|
| Gazel |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Divan edebiyatında bir nazım biçimi. 2. Türk müziğinde belli bir kurala bağlı olmadan bir kişi tarafından sesle yapılan taksim. 3. Sonbaharda kuruyup dökülen ağaç yaprağı.
|
| Nurkan |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Temiz, aydınlık soydan gelen kimse.
|
| Özdeş |
T. |
Kız/Erkek |
Her türlü nitelik bakımından eşit olan, benzer olan.
|
| Altınışın |
T. |
Kız/Erkek |
Üstün nitelikli, değerli, aydın kimse.
|
| Duru |
T. |
Kız/Erkek |
Bulanık olmayan, temiz, berrak, saf.
|
| Esin |
T. |
Kız/Erkek |
1. Esinti, rüzgâr, sabah rüzgârı. 2. Etkilenme, çağrışım veya içe doğma ile akla gelen yaratıcı duygu, ilham.
|
| Nurkut |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Işıklı, aydınlık, kutlu, uğurlu kimse.
|
| Altıniz |
T. |
Kız/Erkek |
Üstün nitelikli, değerli kimse.
|
| Atanur |
T.+Far. |
Kız/Erkek |
Atası aydın, bilge olan kimse.
|
| Aytek |
T. |
Kız/Erkek |
Ay gibi tek, biricik, eşsiz.
|
| Canal |
T.+Far. |
Kız/Erkek |
"Gönül al, kendini sevdir, sevilen biri ol" anlamında kullanılan bir ad.
|