| Aişe |
Ar. |
Kız |
Rahat yaşam süren, bolluk içinde yaşayan.
|
| Fecir |
Ar. |
Kız |
Sabaha karşı ortalığın aydınlanmaya başladığı zaman, tan vakti.
|
| Hacer |
Ar. |
Kız |
1. Taş, kaya. 2. İsmail Peygamberin annesinin adı.
|
| Mehtiye |
Ar. |
Kız |
bk. Mehdiye
|
| Saniha |
Ar. |
Kız |
Çok düşünmeden doğan iyi ve güzel düşünce veya bu düşünceleri doğuran zekâ.
|
| Übeyde |
Ar. |
Kız |
1. Küçük köle, kölecik.2. Kul.
|
| Saniye |
Ar. |
Kız |
1. İkinci. 2. Dakikanın altmışta biri.
|
| Fecriye |
Ar. |
Kız |
Tan vaktiyle, tan kızıllığıyla ilgili.
|
| Rekine |
Ar. |
Kız |
1. Gururlu, ağırbaşlı. 2. Saygın yüce, yüksek.
|
| Hüsnühâl |
Ar. |
Kız |
Davranış güzelliği.
|
| Mübahat |
Ar. |
Kız |
Övünme, kendini övme.
|
| Celile |
Ar. |
Kız |
Ulu, büyük, yüce.
|
| Hüsnüye |
Ar. |
Kız |
bk. Hüsniye
|
| Melâhat |
Ar. |
Kız |
Güzellik, yüz güzelliği.
|
| Hadiye |
Ar. |
Kız |
1. Doğru yolu gösteren, kılavuz, rehber. 2. Önde giden.
|
| Melda |
Ar. |
Kız |
Çok genç, körpe.
|