| Mehabet |
Ar. |
Kız |
1. Büyük ve saygıdeğer kimselere duyulan saygı. 2. Büyüklük, ululuk, yücelik.
|
| Şemsinisa |
Ar. |
Kız |
Kadınların güneşi.
|
| Refia |
Ar. |
Kız |
Yüksek, yüce.
|
| Şemsiye |
Ar. |
Kız |
Güneşle ilgili, güneşe özgü, güneşlik.
|
| Fatine |
Ar. |
Kız |
Zeki, akıllı, anlayışlı, kavrayışlı kimse.
|
| Mehcure |
Ar. |
Kız |
1. Bırakılmış, unutulmuş. 2. Uzaklaşmış, ayrılmış.
|
| Fatma |
Ar. |
Kız |
1. Çocuğunu sütten kesen kadın. 2. Hz. Muhammetin ilk eşi Hz. Haticeden doğan kızının adı.
|
| İrfaniye |
Ar. |
Kız |
İrfanla, bilgi ve kültürle ilgili.
|
| Mehdiye |
Ar. |
Kız |
Doğru yolu bulan, hidayete eren.
|
| Refihe |
Ar. |
Kız |
Bolluk ve rahat içinde yaşayan kimse.
|
| Belkıs |
Ar. |
Kız |
Süleyman Peygamber zamanındaki Saba melikesinin adı.
|
| Fatmanur |
Ar. |
Kız |
Fatma ve nur.
|
| Ehil |
Ar. |
Kız |
1. Sahip, malik. 2. Becerikli, yetenekli. 3. Bir yerde oturan.
|
| Fato |
Ar. |
Kız |
bk. Fatma
|
| Nesibe |
Ar. |
Kız |
Soylu, soyu temiz.
|
| Fatoş |
Ar. |
Kız |
bk. Fatma
|