| Konuralp |
T. |
Erkek |
Gururlu, kibirli yiğit kimse.
|
| Munar |
T. |
Erkek |
1. Pınar, çeşme. 2. Yalnız, kimsesiz. 3. Serap.
|
| Odkan |
T. |
Erkek |
Canlı, coşkulu kimse.
|
| Ozansü |
T. |
Erkek |
Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen asker.
|
| Salurbay |
T. |
Erkek |
Eli kılıç tutan bey.
|
| Soydaş |
T. |
Erkek |
Aynı soydan olan kimse.
|
| Yoğunay |
T. |
Erkek |
İri yarı kimse.
|
| Savacı |
T. |
Erkek |
1. Haberci. 2. Müjde getiren. 3. Peygamber.
|
| Aktuğ |
T. |
Erkek |
Beyaz tuğ.
|
| Annak |
T. |
Erkek |
1. Karşı, ön taraf. 2. Doruk, gözetleme yeri, siper. 3. Duygu. 4. Hatıra. 5. Alan, meydan
|
| Birgi |
T. |
Erkek |
1. Kamçı. 2. Birlikte, beraber.
|
| Çender |
T. |
Erkek |
bk. Çandar
|
| Dikbay |
T. |
Erkek |
Sert, aksi zengin kimse
|
| Edgüalp |
T. |
Erkek |
İyi yiğit.
|
| Gürarda |
T. |
Erkek |
Kendisinden sonra gelenleri çok olan.
|
| Kasar |
T. |
Erkek |
Hatır, gönül.
|