| Otağ |
T. |
Erkek |
Büyük ve süslü çadır.
|
| Aktemür |
T. |
Erkek |
bk. Akdemir
|
| Anı |
T. |
Erkek |
Yaşanmış olgulardan belleğin sakladığı her türlü iz, hatıra.
|
| Ergökmen |
T. |
Erkek |
Mavi gözlü, sarışın kimse.
|
| Gizer |
T. |
Erkek |
Sır saklayan kimse.
|
| Gür |
T. |
Erkek |
1. Bol, fazla, güçlü olarak çıkan. 2. Ormanlık, çalılık. 3. Kesilmiş ağacın sürgünü.
|
| Konguralp |
T. |
Erkek |
Kumral yiğit.
|
| Ocak |
T. |
Erkek |
1. Ateş yakmaya yarayan, pişirme, ısıtma, ısınma gibi amaçlarla kullanılan yer. 2. Ev, aile, soy.
|
| Ozan |
T. |
Erkek |
1. Şiir yazan, şair. 2. Halk şairi. 3. Şakacı, güzel ve tatlı konuşan.
|
| Saltı |
T. |
Erkek |
Gezgin, yolculuk eden.
|
| Sorkun |
T. |
Erkek |
1. Yüksek dağların sırt ve etekleri. 2. Dağlarda yetişen yabani söğüt.
|
| Tansal |
T. |
Erkek |
Şafakla ilgili, şafağa ait.
|
| Tuzer |
T. |
Erkek |
Güzel, şirin kimse.
|
| Usluer |
T. |
Erkek |
Akıllı kimse.
|
| Yiğithan |
T. |
Erkek |
Güçlü, korkusuz, kahraman hükümdar.
|
| Ağa |
T. |
Erkek |
1. Kırlık kesimde geniş toprakları olan, sözü geçen, varlıklı kimse. 2. Halk arasında sayılan ve sözü geçen erkeklere verilen san. 3. Ağabey, büyük kardeş. 4. Yardım eden, cömert kimse. 5. Okuryazar olmayan yaşlıca kişilerin adlarıyla birlikte kullanılan san. 6. Osmanlı İmparatorluğu´nda bazı kuruluşları başında bulunanlara verilen resmî san.
|