Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Binbaşar | T. | Erkek | "Bin ve başar" anlamında kullanılan bir ad. |
Çekin | T. | Erkek | 1. Meşe ağaçlarında olan iri bir çeşit meyve. 2. Bağ çubuklarının açılmak üzere bulunan gözlerini bitten korumak için kullanılan ökse. |
Düzey | T. | Erkek | Bir kimsenin başkalarına göre değer ve yücelik derecesi. |
Evrenata | T. | Erkek | Evrene nam salmış ata. |
İlteriş | T. | Erkek | Devleti, ülkeyi derleyip toplayan, birleştiren. |
Karataş | T. | Erkek | Siyah taş, hacerülesvet. |
Koçsoy | T. | Erkek | Güçlü ve kuvvetli bir soydan gelen kimse. |
Mangalay | T. | Erkek | 1. Alın. 2. Binici, süvari. |
Otakçı | T. | Erkek | 1. Otağ yapan veya satan kimse. 2. Orduda otağ kuran er. |
Özerkin | T. | Erkek | Gerçek özgür kimse. |
Salan | T. | Erkek | 1. Otlak, mera. 2. Dinlendirilen tarla, toprak. |
Sonbay | T. | Erkek | Sonuncu, son doğan kimse. |
Tanık | T. | Erkek | Şahit. |
Terem | T. | Erkek | Kıl keçisi ile tiftik keçisinin çiftleşmesinden doğan oğlak. |
Turgut | T. | Erkek | Konut, oturulacak yer. |
Urı | T. | Erkek | 1. Dere, yol. 2. Oğul. 3. Genç, delikanlı. 4. Ses, gürültü. |