Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Yıldır | T. | Erkek | Parlak, parlayan, ışıklı, ışık. |
Erincek | T. | Erkek | Üşengeç, tembel kimse. |
Atlan | T. | Erkek | 1. Ün, nam, şöhret. 2. Değer, önem. |
Bayyiğit | T. | Erkek | Zengin yiğit. |
Çekim | T. | Erkek | 1. Güzel ve muntazam görünüş. 2. Güç, takat. 3. Çam yaprağı. 4. Çam kozalağı. |
Derlen | T. | Erkek | "Düzgün bir biçimde toplan, düzenli ol" anlamında kullanılan bir söz. |
Düzel | T. | Erkek | Eline ayağına düzgün kimse. |
Karatan | T. | Erkek | Şafak sökmeden önceki alaca karanlık. |
Koçkar | T. | Erkek | 1. Dövüş için yetiştirilmiş iri boynuzlu koç. 2. Yaban koyunu. |
Mançuhan | T. | Erkek | Mançuların hükümsarı. |
Otak | T. | Erkek | bk. Otağ |
Özerk | T. | Erkek | Kendi kendini idare edebilen kimse. |
Terek | T. | Erkek | l. Raf, sergen. 2. Merdiven gibi set set olan dağ. |
Turgay | T. | Erkek | Boz renkli, küçük, ötücü, tarlalarda yuva yapan bir tür serçe, toygar. |
Urhan | T. | Erkek | Şehir, kale hükümdarı. |
Yıldıralp | T. | Erkek | Yıldız gibi parlayan yiğit. |