Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ersunal | T. | Erkek | "Yiğitliğini göster" anlamında kullanılan bir ad. |
Görker | T. | Erkek | Gösterişli kimse. |
Kafar | T. | Erkek | Arkadaş, dost. |
Kılıçbay | T. | Erkek | Kılıç gibi keskin kimse. |
Özyay | T. | Erkek | Özü yay gibi sert olan kimse. |
Saybay | T. | Erkek | Sayılan, hürmet edilen bey. |
Şungar | T. | Erkek | bk. Sungur |
Toy | T. | Erkek | 1. Genç olduğu için deneyimsiz, beceriksiz. 2. Ziyafet, yemekli eğlence. 3. Göçebe kuşlardan kızıl tüylü, eti yenir bir kuş. |
Uğuralp | T. | Erkek | Uğurlu yiğit. |
Yaruk | T. | Erkek | Işık, aydınlık, parlaklık, parıltı. |
Budak | T. | Erkek | 1. İnce ve küçük dal. 2. Ağaç gövdesinde tomurcuk çıkacak yuvarlak boğum. |
Coşkunay | T. | Erkek | Coşan, coşkulu, heyecanlı kimse. |
Dalayer | T. | Erkek | Deniz adamı. |
Doğru | T. | Erkek | 1. Gerçek, yalan olmayan. 2. Akla, mantığa uygun. 3. Dürüst, namuslu, ahlaklı. |
Enginel | T. | Erkek | İyi, güzel, temiz, sağlam kimse. |
Ersü | T. | Erkek | Yiğit asker, yiğit subay. |