| Aykaç |
T. |
Erkek |
1. Söyleyen, konuşan. 2. Akıl veren. 3. Ozan, şair.
|
| Basa |
T. |
Erkek |
1. Fazla, üstün, baskın. 2. Arka.
|
| Berkün |
T. |
Erkek |
Sağlam, güçlü tanınmış kimse.
|
| Börçek |
T. |
Erkek |
Kâkül, perçem, pürçek.
|
| Dağdelen |
T. |
Erkek |
Dağları delen, çok kararlı ve çalışkan kimse.
|
| Doğanbey |
T. |
Erkek |
Doğan, dünyaya gelen bey.
|
| Eneç |
T. |
Erkek |
1. Sel yarıntısı. 2. Dağlarda kışın akıp, yazın kesilen kaynağın yatağı. 3. İki sırt arasındaki düz alan. 4. Ufak tepe. 5. Eğilim.
|
| Ersevinç |
T. |
Erkek |
Sevinen kimse.
|
| Görgü |
T. |
Erkek |
1. Bir toplum içinde uyulması gerekli saygı ve incelik kuralları. 2. Bir kimsenin anlayış, seziş ve bilgisini artıracak nitelikte etki yapan deneysel bilgi. 3. Göz tokluğu.
|
| Hankan |
T. |
Erkek |
Han soyundan gelen kimse.
|
| Savran |
T. |
Erkek |
1. Deveci, devecibaşı. 2. Altın benzeri. 3. Merdiven.
|
| Süersan |
T. |
Erkek |
Yiğitliğiyle ünlü asker.
|
| Torkal |
T. |
Erkek |
"Hep utangaç ve çekingen ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Ünlüer |
T. |
Erkek |
Tanınmış, ünlü kimse.
|
| Akçakoca |
T. |
Erkek |
Saçı sakalı beyazlaşmış ihtiyar.
|
| Alkoç |
T. |
Erkek |
Kınalı koç.
|