Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Gonce | Far. | Kız | bk. Gonca |
Güler | T. | Kız | Gülen, gülümseyen kimse. |
Necibe | Ar. | Kız | Soyu temiz, soylu. |
Şehriye | Far. | Kız | 1. Şehirli, kentli. 2. Kibar, ince, nazik. |
Semanur | Ar. | Kız | Gökyüzünün aydınlığı, ışığı. |
Ağakatun | T. | Kız | bk. Ağahatun. |
Ayaşan | T. | Kız | Yükselen. |
Bacı | T. | Kız | 1. Büyük kız kardeş, abla. 2. Kız kardeş. 3. Bir evde uzun zaman çalışmış yaşlı kadınlara verilen unvan. 4. Tarikat şeyhlerinin karısı.5. Kadınlara söylenen bir seslenme sözü. |
Behnane | Ar. | Kız | 1. İyi huylu kadın.2. Güler yüzlü kdaın. |
Birgül | T.+Far. | Kız | Biricik. |
Güleray | T. | Kız | Gülen ay gibi güzel. |
Mebrure | Ar. | Kız | Hayırlı, beğenilmiş, makbul. |
Munise | Ar. | Kız | 1. Cana yakın, sevimli. 2. Alışılan, alışmış. |
Necile | Ar. | Kız | Soyu temiz, soylu. |
Özgüney | T. | Kız | Kendisine has nitelikleri olan güzel. |
Ratibe | Ar. | Kız | 1. Sıraya koyan, tertipleyen. 2. Görev. |