| Halef |
Ar. |
Erkek |
1. Birinden sonra gelip onun yerine geçen kimse, sonradan gelen. 2. Soy.
|
| Kâzım |
Ar. |
Erkek |
Öfkesini, hırsını yenebilen kimse.
|
| Müdrike |
Ar. |
Kız |
Anlama gücü.
|
| Reşik |
Ar. |
Erkek |
Uzun boylu ve yakışıklı erkek.
|
| Sulbiye |
Ar. |
Kız |
Birinin soyundan gelme.
|
| Halenur |
Ar. |
Kız |
Bazen güneşin ve ayın çevresinde görülen ışıklı daire.
|
| Kâzime |
Ar. |
Kız |
Öfkesini, hırsını yenebilen kimse.
|
| Müeddep |
Ar. |
Kız |
1. Eğitilmiş, terbiye edilmiş, uslu. 2. Çok okumuş, bilgili.
|
| Reşit |
Ar. |
Erkek |
1. Doğru yolu tutan. 2. İyi hareket eden, akıllı. 3. Ergin.
|
| Sulhi |
Ar. |
Erkek |
Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
|
| Elhan |
Ar. |
Erkek |
Nağmeler, ezgiler.
|
| Hâlet |
Ar. |
Kız/Erkek |
Hal, durum.
|
| Kebir |
Ar. |
Erkek |
1. Büyük, ulu. 2. Çocukluktan çıkmış genç. 3. Yaşça büyük, yaşlı.
|
| Müesser |
Ar. |
Kız/Erkek |
Etkilenmiş, kendisine bir şey tesir etmiş olan.
|
| Sulhiye |
Ar. |
Kız |
Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
|
| Ferahnisa |
Ar. |
Kız |
Sevinçli, rahat kadın.
|