Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Afif | Ar. | Erkek | Namuslu, iffetli, temiz, dürüst. |
Afife | Ar. | Kız | Namuslu, iffetli, temiz, dürüst. |
Afiye | Ar. | Kız | bk. Afi. |
Afiyet | Ar. | Kız | Sağlıklı, sıhhatli olma, hastalıktan uzak olma durumu. |
Afra | Ar. | Kız | 1. Ayak değmemiş ak toprak.2. Pembeye çalar beyazrenk. |
Ağyar | Ar. | Erkek | Başkaları, yabancılar, eller. |
Ahfeş | Ar. | Erkek | Gündüzleri zayıf, geceleri iyi görebilen kimse. |
Ahi | Ar. | Erkek | 1. Arkadaş, dost. 2. Erkek kardeş. 3. Ahilik ocağından olan kimse. 4. Cömert, eliaçık. |
Ahmet | Ar. | Erkek | Övülmeye layık, övülmüş. |
Ahsen | Ar. | Kız/Erkek | Çok güzel, en güzel. |
Aişe | Ar. | Kız | Rahat yaşam süren, bolluk içinde yaşayan. |
Ajlan | Ar. | Erkek | bk. Aclan. |
Akdes | Ar. | Kız/Erkek | En kutsal, en kutlu. |
Akıl | Ar. | Erkek | İnsanın düşünme, anlama, kavrama yeteneği. |
Akılbek | Ar. | Erkek | Aklı sağlam olan, aklına güvenilen kimse. |
Akibe | Ar. | Kız | Arkadan gelen, izleyen, takip eden. |