| Vefika |
Ar. |
Kız |
Arkadaş, yoldaş, aynı fikirde olan.
|
| Vefki |
Ar. |
Erkek |
Uygun.
|
| Vehbi |
Ar. |
Erkek |
Tanrı bağışı olan.
|
| Vehbiye |
Ar. |
Kız |
Tanrı bağışı olan.
|
| Vehip |
Ar. |
Erkek |
Bağışlama, bağış, vergi.
|
| Vekil |
Ar. |
Erkek |
Birinin, işini görmesi için kendi yerine bıraktığı veya yetki verdiği kimse.
|
| Velet |
Ar. |
Erkek |
Oğul, çocuk.
|
| Veli |
Ar. |
Erkek |
1. Sahip. 2. Ermiş, eren. 3. Bir çocuğun her türlü durumundan sorumlu olan kimse.
|
| Velide |
Ar. |
Kız |
1. Yeni doğmuş çocuk. 2. Köle, kul, cariye.
|
| Velit |
Ar. |
Erkek |
1. Yeni doğmuş çocuk. 2. Kul, köle. 3. Erkek çocuk.
|
| Veliye |
Ar. |
Kız |
Ermiş kadın.
|
| Veliyullah |
Ar. |
Erkek |
Ermiş kimse, Tanrının sevgili kulu.
|
| Veliyüddin |
Ar. |
Erkek |
Dindar, dinine sımsıkı bağlı kimse.
|
| Verda |
Ar. |
Kız |
Gül.
|
| Verdî |
Ar. |
Erkek |
Güle ait, gül ile ilgili.
|
| Vesamet |
Ar. |
Kız/Erkek |
Güzellik, güzel olma, güzel yüzlü olma.
|