| Şiir |
Ar. |
Kız |
1. Zengin sembollerle, ritimli sözlerle, seslerin uyumlu kullanımıyla ortaya çıkan edebî anlatım biçimi.2. Düş gücüne, hayale, imgeye, gönle seslenen, anı, duygu, coşku uyandıran, etkileyen şey.
|
| Şöhret |
Ar. |
Kız |
Ün, san.
|
| Şuayp |
Ar. |
Erkek |
1. Cemaat, kabile. 2. Kızıldenizden çıkarılan taşlar. 3. Medyen halkına Tanrı tarafından gönderilmiş bir peygamber.
|
| Şule |
Ar. |
Kız |
Alev, ateş alevi.
|
| Şükran |
Ar. |
Kız/Erkek |
İyilik bilme, gönül borcu, minnettarlık.
|
| Şükrettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin şükrü.
|
| Şükriye |
Ar. |
Kız |
İyilik bilen.
|
| Şükrü |
Ar. |
Erkek |
İyilik bilen.
|
| Tacettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin tacı.
|
| Taci |
Ar. |
Erkek |
Taç takınmış kimse.
|
| Tacim |
Ar. |
Erkek |
Noktalama, noktalama.
|
| Tacir |
Ar. |
Erkek |
Ticareti meslek edinmiş olan kimse.
|
| Taç |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Soyluluk, iktidar, güç veya hükümdarlık sembolü olarak başa giyilen, değerli taşlarla süslü başlık.2. Gelinlerin başlarına takılan süs.
|
| Taçeser |
Ar. |
Kız |
Değerli, nitelikli yapıt.
|
| Taçnur |
Ar. |
Kız |
Işıktan, nurdan taç.
|
| Taha |
Ar. |
Erkek |
Kur´an-ı Kerim'in yirminci surenin adı.
|