Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Mülâyim | Ar. | Erkek | 1. Uygun. 2. Yumuşak huylu, sakin kimse. |
Mülâzım | Ar. | Erkek | 1. Ayrılmayan, tutunup kalan. 2. Bir işe girmek için bir süre parasız gidip gelen. |
Mülhim | Ar. | Erkek | İlham veren, içe doğduran, esinlendiren. |
Mülhime | Ar. | Kız | İlham veren, içe doğduran, esinlendiren. |
Mülket | Ar. | Erkek | Ülke. |
Mümin | Ar. | Erkek | 1. Tanımış, iman etmiş. 2. İslam dinine inanmış, Müslüman. |
Mümine | Ar. | Kız | 1. Tanımış, iman etmiş. 2. İslam dinine inanmış, Müslüman. |
Mümtaz | Ar. | Erkek | 1. Ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. 2. Seçkin. |
Mümtaze | Ar. | Kız | 1. Ayrı tutulmuş, üstün tutulmuş. 2. Seçkin. |
Münasip | Ar. | Erkek | Uygun, yerinde, yaraşır, yakışır. |
Münci | Ar. | Erkek | Kurtarıcı, kurtaran, önder. |
Münciye | Ar. | Kız | Kurtarıcı, kurtaran, önder. |
Münevver | Ar. | Kız | 1. Aydınlatılmış, ışıklı, parlatılmış. 2. Aydın. |
Münibe | Ar. | Kız | 1. Allaha yönelen. 2. Güzel yağan, yararlı yağmur. 3. Bahar. |
Münif | Ar. | Erkek | Yüksek, ulu, büyük. |
Münife | Ar. | Kız | Yüksek, ulu, büyük. |