| Bala |
T. |
Erkek |
Yavru, çocuk.
|
| Balaban |
T. |
Erkek |
1. İri, büyük.2. Şişman, gürbüz kimse.2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş.
|
| Balaman |
T. |
Erkek |
bk. Balaban
|
| Balatekin |
T. |
Erkek |
Prens, şehzade çocuğu.
|
| Balatürk |
T. |
Erkek |
Türk çocuğu.
|
| Balaz |
T. |
Erkek |
Ağaç, asma filizi, sürgün.
|
| Balbal |
T. |
Erkek |
Eski Türklerde kişinin anılması için mezarının veya bazı kurganların etrafına dikilen taş.
|
| Balbay |
T. |
Erkek |
Bal-bay.
|
| Balbey |
T. |
Erkek |
Bal gibi tatlı olan bey.
|
| Balca |
T. |
Kız |
Bal gibi tatlı, sevimli olan.
|
| Baldan |
T. |
Kız |
Bal gibi tatlı, şirin ve güzel olan.
|
| Baldemir |
T. |
Erkek |
Bal gibi tatlı ve sevimli olan yiğit.
|
| Baler |
T. |
Erkek |
Tatlı dilli, cana yakın kimse.
|
| Balhan |
T. |
Erkek |
Bal gibi tatlı ve cana yakın hükümdar.
|
| Balı |
T. |
Erkek |
1. Büyük kardeş. 2. Sevgi gösterilen kimse. 3. Veli, ermiş.
|
| Balıbaş |
T. |
Erkek |
Ermiş kimse.
|