| Atabay |
T. |
Erkek |
Zengin, saygın kimse.
|
| Atabek |
T. |
Erkek |
Selçuklularda şehzadelerin eğitimiyle görevli kimse, lala.
|
| Atabey |
T. |
Erkek |
bk. Atabek.
|
| Atabörü |
T. |
Erkek |
Atası cesur ve yiğit olan kimse.
|
| Ataç |
T. |
Erkek |
1. Atalardan gelen, atalarla ilgili olan. 2. Büyüklük gösteren çocuk.
|
| Atadan |
T. |
Erkek |
Atalardan gelen.
|
| Ataergin |
T. |
Erkek |
Atalardan ulaşan.
|
| Atagün |
T. |
Erkek |
Ataların aydınlığı.
|
| Atahan |
T. |
Erkek |
Hükümdar olan ata.
|
| Atak |
T. |
Erkek |
1. Dışa dönük, canlı, girişken. 2. Eli açık, cömert. 3. Atıcı, nişancı.
|
| Atakan |
T. |
Erkek |
Hükümdar olan ata.
|
| Ataker |
T. |
Erkek |
1. Dışa dönük, canlı, girişken kimse.2. Eli açık, cömert kimse.3. Atıcı, nişancı kimse.
|
| Atakul |
T. |
Erkek |
Atalarını gerçekten seven kimse.
|
| Atakurt |
T. |
Erkek |
Atası cesur ve yiğit olan kimse.
|
| Atakut |
T. |
Erkek |
Ataları kutlu olan kimse.
|
| Atalan |
T. |
Erkek |
At sahibi olan kimse.
|