| Gücalp |
T. |
Erkek |
bk. Güçalp
|
| Gücel |
T. |
Erkek |
bk. Güçel
|
| Gücer |
T. |
Erkek |
Güçlü kimse.
|
| Gücümen |
T. |
Erkek |
Küçük.
|
| Güç |
T. |
Erkek |
1. Yorucu, emekle yapılan. 2. Zor, çetin. 3. Şiddet. 4. İş, meşguliyet. 5. Kuvvet.
|
| Güçal |
T. |
Erkek |
"Güçlen, kuvvetlen" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Güçalp |
T. |
Erkek |
Güçlükleri yenen yiğit.
|
| Güçel |
T. |
Erkek |
Eli güçlü olan kimse.
|
| Güçeren |
T. |
Erkek |
Güçlü yiğit.
|
| Güçermiş |
T. |
Erkek |
Güçlü kimse.
|
| Güçhan |
T. |
Erkek |
Güçlü hükümdar.
|
| Güçkan |
T. |
Erkek |
Delikanlı kimse.
|
| Güçkanat |
T. |
Erkek |
Güçlü kimse.
|
| Güçlü |
T. |
Erkek |
1. Gücü çok olan. 2. Etkili, önemli, nitelikli. 3. Şiddetli.
|
| Güçlübay |
T. |
Erkek |
Güçlü kimse.
|
| Güçlüer |
T. |
Erkek |
Güçlü kimse.
|