| Akıncı |
T. |
Erkek |
Düşman ülkesine akın yapan savaşçı.
|
| Akıncıbay |
T. |
Erkek |
Düşman ülkesine akın yapan savaşçı kimse.
|
| Akıner |
T. |
Erkek |
Akın yapan er.
|
| Akıneri |
T. |
Erkek |
Akıncı, savaşçı.
|
| Akıntan |
T. |
Erkek |
Tan yeri ağarırken yapılan akın.
|
| Akinci |
T. |
Kız |
Beyaz inci.
|
| Akipek |
T. |
Kız |
Beyaz ipek.
|
| Akkadın |
T. |
Kız |
Namuslu, dürüst kadın.
|
| Akkan |
T. |
Erkek |
1. Temiz soylu. 2. Bilen, bilgili.
|
| Akkar |
T. |
Kız |
Kar gibi beyaz olan.
|
| Akkaş |
T. |
Erkek |
1. Yeşim taşının beyazı. 2. Şöhret, lakap. 3. Haşhaş, afyon.
|
| Akkaya |
T. |
Erkek |
Ak" ve "kaya" sözlerinden oluşan bir ad.
|
| Akkaynak |
T. |
Erkek |
Temiz, kirli olmayan kaynak.
|
| Akkemik |
T. |
Erkek |
Soyu temiz olan kimse.
|
| Akkılıç |
T. |
Erkek |
Beyaz kılıç.
|
| Akkın |
T. |
Erkek |
1. Beyaz kılıç kabı. 2. İstekli, gönüllü, tutkun. 3. Akan su. 4. Açık, düzgün, pürüzsüz. 5. Az eğimli, düzgün, engebesiz yol veya toprak. 6. Kolaylıkla yapılan, çabuk ilerleyen, akıcı iş. 7. Yolunda, yoluna girmiş, olurunda iş.
|