Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Erengüç | T. | Erkek | Deneyimli, akıllı, güçlü kimse. |
Erengün | T. | Kız | Deneyimli, akıllı kimse. |
Erenkara | T. | Erkek | Deneyimli, akıllı, siyah tenli kimse. |
Erenler | T. | Erkek | 1. Benliğinden sıyrılmış, öz varlığından geçmiş, kendini Allah'a adamış kimseler. 2. Gönül gözüyle birtakım gerçekleri gördüğüne inanılan kimseler. 3. Allah yolunda sırlara ermiş tarikat uluları. 4. Erkekler. |
Erenöz | T. | Erkek | Özü ermiş kimse. |
Erensoy | T. | Erkek | Ermişlerin soyundan gelen kimse. |
Erensü | T. | Erkek | Amacına ulaşmış asker. |
Erentürk | T. | Erkek | Amacına ulaşmış Türk. |
Erenuluğ | T. | Erkek | Amacına ulaşmış yüce kimse. |
Erer | T. | Erkek | "Ulaşır, kavuşur, amaçlarına erer anlamında kullanılan bir ad. |
Erge | T. | Kız | 1. Şımarık. 2. Nazlı. |
Ergem | T. | Kız | "Nazlım, canım" anlamında kullanılan bir ad. |
Ergen | T. | Erkek | 1. Ergenlik çağında olan. 2. Henüz evlenmemiş. |
Ergenç | T. | Erkek | Genç erkek. |
Ergenekon | T. | Erkek | Dağın en yüksek noktası, doruğu. |
Ergener | T. | Erkek | Genç, ergenlik çağında erkek. |