Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Çıdam | T. | Erkek | Sabır. |
Çıdamlı | T. | Erkek | Sabırlı. |
Çığ | T. | Erkek | 1. Dağdan yuvarlanan ve yuvarlandıkça büyüyen kar kümesi. 2. Sürü, kafile. 3. Çok, sık, fazla. |
Çığa | T. | Erkek | 1. Horoz, cennet kuşu gibi kuşların kuyruğundaki tüylerden en gösterişlisi. 2. Yaramaz çocuk. 3. Karışık renkli bir tür kuş. |
Çığal | T. | Erkek | bk. Çığa |
Çığıl | T. | Erkek | 1. Çakıl ve taş yığını. 2. Kalabalık. 3. İri saman. |
Çığır | T. | Kız/Erkek | 1. Çığın kar üzerinde açtığı yol. 2. İz. 3. Taşlı yol, patika. 4. Yenilikçi akım. |
Çınak | T. | Erkek | 1. Yırtıcı kuş pençesi. 2. Yağmurdan sonra açan hava. |
Çınay | T. | Erkek | Etrafa gerçekten ışık saçan kimse. |
Çıngı | T. | Erkek | 1. Kıvılcım. 2. Parça. |
Çıray | T. | Erkek | 1. Yüz çizgileri, yüz güzelliği. 2. Beniz, yüz. 3. İnsan resmi. |
Çıtak | T. | Erkek | 1. Dağlı, dağlarda yaşayan. 2. Köylü. 3. Yabancı, göçmen. 4. Kavgacı, inatçı, huysuz. 5. Açıkgöz, kurnaz. 6. İyi giyinmiş, yakışıklı delikanlı. |
Çıtanak | T. | Erkek | 1. Bir dalda birkaç meyvenin bulunması. 2. Küçük dal. |
Çıvgın | T. | Erkek | 1. Rüzgâr ve karla karışık yağan yağmur. 2. Ağacın verdiği yeni sürgün, filiz. |
Çiçek | T. | Kız | Bir bitkinin, üreme organlarını taşıyan, çoğu güzel kokulu, renkli bölümü. |
Çiftçi | T. | Erkek | Geçimini toprağını ekerek sağlayan kimse. |