| Çıdam |
T. |
Erkek |
Sabır.
|
| Çıdamlı |
T. |
Erkek |
Sabırlı.
|
| Çığ |
T. |
Erkek |
1. Dağdan yuvarlanan ve yuvarlandıkça büyüyen kar kümesi. 2. Sürü, kafile. 3. Çok, sık, fazla.
|
| Çığa |
T. |
Erkek |
1. Horoz, cennet kuşu gibi kuşların kuyruğundaki tüylerden en gösterişlisi. 2. Yaramaz çocuk. 3. Karışık renkli bir tür kuş.
|
| Çığal |
T. |
Erkek |
bk. Çığa
|
| Çığıl |
T. |
Erkek |
1. Çakıl ve taş yığını. 2. Kalabalık. 3. İri saman.
|
| Çığır |
T. |
Kız/Erkek |
1. Çığın kar üzerinde açtığı yol. 2. İz. 3. Taşlı yol, patika. 4. Yenilikçi akım.
|
| Çınak |
T. |
Erkek |
1. Yırtıcı kuş pençesi. 2. Yağmurdan sonra açan hava.
|
| Çınay |
T. |
Erkek |
Etrafa gerçekten ışık saçan kimse.
|
| Çıngı |
T. |
Erkek |
1. Kıvılcım. 2. Parça.
|
| Çıray |
T. |
Erkek |
1. Yüz çizgileri, yüz güzelliği. 2. Beniz, yüz. 3. İnsan resmi.
|
| Çıtak |
T. |
Erkek |
1. Dağlı, dağlarda yaşayan. 2. Köylü. 3. Yabancı, göçmen. 4. Kavgacı, inatçı, huysuz. 5. Açıkgöz, kurnaz. 6. İyi giyinmiş, yakışıklı delikanlı.
|
| Çıtanak |
T. |
Erkek |
1. Bir dalda birkaç meyvenin bulunması. 2. Küçük dal.
|
| Çıvgın |
T. |
Erkek |
1. Rüzgâr ve karla karışık yağan yağmur. 2. Ağacın verdiği yeni sürgün, filiz.
|
| Çiçek |
T. |
Kız |
Bir bitkinin, üreme organlarını taşıyan, çoğu güzel kokulu, renkli bölümü.
|
| Çiftçi |
T. |
Erkek |
Geçimini toprağını ekerek sağlayan kimse.
|