| Beken |
T. |
Kız |
Dayanıklı, güçlü.
|
| Beker |
T. |
Erkek |
Güçlü, yiğit kimse.
|
| Beksan |
T. |
Erkek |
Tanınmış, ünlü, saygın kimse.
|
| Bektaş |
T. |
Erkek |
1. Akran, eş, yaşıt. 2. Eşit, denk.
|
| Bektöre |
T. |
Erkek |
Güçlü, değişmez töreleri olan, törelerine bağlıkimse.
|
| Bektürk |
T. |
Erkek |
Güçlü Türk.
|
| Beleda |
T. |
Erkek |
bk. Bileda
|
| Belek |
T. |
Erkek |
1. Hediye, armağan. 2. Alacalı, karışık renkli. 3. Nişan, iz.
|
| Belen |
T. |
Erkek |
1. Dağlık, sarp yer. 2. Sırt, bayır, yamaç, dağ eteği. 3. Yüksek, dağlık yerlerde görülen düzlük. 4. Issız yer.
|
| Belge |
T. |
Erkek |
Bir gerçeğe tanıklık eden yazı, fotoğraf, resim, film vb. vesika, doküman.
|
| Belgi |
T. |
Kız |
1. Bir şeyi benzerlerinden ayıran özellik, alamet, nişan. 2. Duyuş, düşünüş ve inanıştaki ayırıcı özellik.
|
| Belgin |
T. |
Kız |
Tam ve kesin olarak belirlenmiş olan, açık, anlaşılır, belirgin.
|
| Belik |
T. |
Kız |
1. Saç örgüsü. 2. İşaret, iz, nişan, 3. Çok, fazla. 4. Tepe, doruk.
|
| Belin |
T. |
Kız |
1. Korku, ürkü. 2. Şaşkınlık, hayret.
|
| Beliz |
T. |
Kız |
İşaret, im, iz.
|
| Bellek |
T. |
Erkek |
1. Zihnin belleme ve anımsama yeteneği, gücü. 2. Bellenerek öğrenilen şey. 3. İşaret, iz.
|