| Mersin |
Rum. |
Erkek |
1. Yaprakları yaz kış yeşil kalan, beyaz çiçekli bir ağaç. 2. Akdeniz bölgesinde bir şehir.
|
| Temel |
Rum. |
Erkek |
1. Bir şeyin gelişimi için ilk ögeler. 2. En önemli, belli başlı, ana, esas. 3. Dayanıklı. 4. Bir yapının sağlam dayanak buluncaya kadar toprak içinde aşağıya doğru uzatılan dip duvarları.
|
| Poyraz |
Rum. |
Erkek |
1. Kuzeydoğudan esen soğuk rüzgâr. 2. Kuzey yönü.
|
| Suyurgal |
Moğ. |
Erkek |
bk. Soyurgal
|
| Kubilay |
Moğ. |
Erkek |
Ünlü bir hükümdar.
|
| Suyurgan |
Moğ. |
Erkek |
1. Bağışta, ihsanda bulunan. 2. Merhametli.
|
| Sübitay |
Moğ. |
Erkek |
bk. Subutay
|
| Meral |
Moğ. |
Kız/Erkek |
Geyik, ceylan.
|
| Mergen |
Moğ. |
Erkek |
Usta nişancı.
|
| Olca |
Moğ. |
Kız/Erkek |
1. Ganimet. 2. Kadın esir. 3. Bolluk, bereket.
|
| Olcabay |
Moğ. |
Erkek |
Ganimet alan kimse.
|
| Şölen |
Moğ. |
Kız/Erkek |
Bir olayı kutlamak veya eğlenmek amacıyla yapılan yemekli toplantı.
|
| Olcay |
Moğ. |
Kız/Erkek |
1. Baht, talih, şans. 2. Bahtlı, talihli.
|
| Olcayto |
Moğ. |
Erkek |
Bahtlı, şanslı, talihli.
|
| Olcaytu |
Moğ. |
Erkek |
bk. Olcayto
|
| Olcaytuğ |
Moğ. |
Erkek |
bk. Olcayto
|