Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Mersin | Rum. | Erkek | 1. Yaprakları yaz kış yeşil kalan, beyaz çiçekli bir ağaç. 2. Akdeniz bölgesinde bir şehir. |
Temel | Rum. | Erkek | 1. Bir şeyin gelişimi için ilk ögeler. 2. En önemli, belli başlı, ana, esas. 3. Dayanıklı. 4. Bir yapının sağlam dayanak buluncaya kadar toprak içinde aşağıya doğru uzatılan dip duvarları. |
Poyraz | Rum. | Erkek | 1. Kuzeydoğudan esen soğuk rüzgâr. 2. Kuzey yönü. |
Suyurgal | Moğ. | Erkek | bk. Soyurgal |
Kubilay | Moğ. | Erkek | Ünlü bir hükümdar. |
Suyurgan | Moğ. | Erkek | 1. Bağışta, ihsanda bulunan. 2. Merhametli. |
Sübitay | Moğ. | Erkek | bk. Subutay |
Meral | Moğ. | Kız/Erkek | Geyik, ceylan. |
Mergen | Moğ. | Erkek | Usta nişancı. |
Olca | Moğ. | Kız/Erkek | 1. Ganimet. 2. Kadın esir. 3. Bolluk, bereket. |
Olcabay | Moğ. | Erkek | Ganimet alan kimse. |
Şölen | Moğ. | Kız/Erkek | Bir olayı kutlamak veya eğlenmek amacıyla yapılan yemekli toplantı. |
Olcay | Moğ. | Kız/Erkek | 1. Baht, talih, şans. 2. Bahtlı, talihli. |
Olcayto | Moğ. | Erkek | Bahtlı, şanslı, talihli. |
Olcaytu | Moğ. | Erkek | bk. Olcayto |
Olcaytuğ | Moğ. | Erkek | bk. Olcayto |