Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Beğenç | T. | Erkek | Güzel veya çirkin yargısını verdiren duygu, beğenme. |
Biray | T. | Kız/Erkek | Ay gibi tek, eşsiz. |
Çeliktan | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli kimse. |
Ergintuğ | T. | Erkek | Olgunlaşmış, yetişmiş kimse. |
Gizay | T. | Erkek | Sır saklayan kimse. |
Günyol | T. | Erkek | Işıklı, aydınlık yol. |
İmren | T. | Kız/Erkek | Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği. |
Karluk | T. | Erkek | Türk boylarından biri. |
Kongarata | T. | Erkek | Kumral kimse. |
Oben | T. | Erkek | "O, benim" anlamında kullanılan bir ad. |
Oytun | T. | Kız/Erkek | 1. Kutsal, mübarek. 2. Beğenilen, güzel yer. 3. Alçak yer, ova. |
Özgüç | T. | Erkek | Özü güçlü, kuvvetli kimse. |
Saltan | T. | Kız/Erkek | 1. Tek, yalnız. 2. Temiz, saf. 3. Yalnız başına giden. |
Sorguç | T. | Erkek | 1. Kimi kuşların başlarında bulunan uzun tüylere verilen ad. 2. Tuğ. 3. Soru soran, sorgulayan. |
Tanrıkulu | T. | Erkek | Allah'ın kulu. |
Tuyuğ | T. | Erkek | Şiir, şarkı, türkü. |