Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Gezginer | T. | Erkek | Çok gezen kimse. |
Günşen | T. | Kız/Erkek | Günü mutlu ve şen olan. |
İlvan | T. | Erkek | 1. Gösteriş, çalım. 2. Süs. |
Karayağız | T. | Erkek | Koyu esmer kimse. |
Koçubey | T. | Erkek | Koçu arabasını kullanan kişi. |
Otuk | T. | Erkek | 1. Çakmak. 2. Çakmak taşı. |
Özertan | T. | Erkek | Gerçekten erdemli olan kimse. |
Salgur | T. | Erkek | Saldıran, saldırgan. |
Songun | T. | Erkek | 1. Sonuncu, son olan. 2. Eğilim, yetenek. |
Tanırer | T. | Erkek | Anımsayan, bilip ayıran, seçen kimse. |
Urun | T. | Erkek | bk. Orun |
Yıldırım | T. | Erkek | 1. Gök gürültüsü ve şimşekle görülen, hava ile yer arasındaki elektrik boşalması. 2. Çok hızlı, canlı. |
İncebay | T. | Erkek | Nazik, kibar kimse. |
Çelik | T. | Erkek | 1. Su verilip sertleştirilen demir. 2. Çok güçlü, kuvvetli. 3. Kısa kesilmiş dal. |
Ergenekon | T. | Erkek | Dağın en yüksek noktası, doruğu. |
Evşen | T. | Erkek | Eve mutluluk ve şenlik getiren kimse.. |