| Özyay |
T. |
Erkek |
Özü yay gibi sert olan kimse.
|
| Saybay |
T. |
Erkek |
Sayılan, hürmet edilen bey.
|
| Şungar |
T. |
Erkek |
bk. Sungur
|
| Toy |
T. |
Erkek |
1. Genç olduğu için deneyimsiz, beceriksiz. 2. Ziyafet, yemekli eğlence. 3. Göçebe kuşlardan kızıl tüylü, eti yenir bir kuş.
|
| Uğuralp |
T. |
Erkek |
Uğurlu yiğit.
|
| Ünseven |
T. |
Kız/Erkek |
Ünlü olmayı, tanınmayı seven kimse.
|
| Yaruk |
T. |
Erkek |
Işık, aydınlık, parlaklık, parıltı.
|
| Akçıl |
T. |
Kız/Erkek |
1. Beyazımsı. 2. Rengini atmış, ağarmış, soluk, solgun.
|
| Almıla |
T. |
Kız/Erkek |
Kırmızı elma.
|
| Aykut |
T. |
Kız/Erkek |
Kutlu, uğurlu ay.
|
| Budak |
T. |
Erkek |
1. İnce ve küçük dal. 2. Ağaç gövdesinde tomurcuk çıkacak yuvarlak boğum.
|
| Coşkunay |
T. |
Erkek |
Coşan, coşkulu, heyecanlı kimse.
|
| Dalayer |
T. |
Erkek |
Deniz adamı.
|
| Doğru |
T. |
Erkek |
1. Gerçek, yalan olmayan. 2. Akla, mantığa uygun. 3. Dürüst, namuslu, ahlaklı.
|
| Enginel |
T. |
Erkek |
İyi, güzel, temiz, sağlam kimse.
|
| Ersü |
T. |
Erkek |
Yiğit asker, yiğit subay.
|