| Rehayeddin |
Ar.+Far. |
Erkek |
Dinin kurtarıcısı, dini kurtaran.
|
| Ruhcan |
Ar.+Far. |
Erkek |
Ruh ve can.
|
| Safder |
Ar.+Far. |
Erkek |
Saf yaran kimse.
|
| Safter |
Ar.+Far. |
Erkek |
bk. Safder
|
| Salcan |
Ar.+Far. |
Erkek |
bk. Selcan
|
| Selcen |
Ar.+Far. |
Kız/Erkek |
1. Hareketli, coşkulu kimse. 2. İyi huylu ve maharetli.
|
| Serhas |
Ar.+Far. |
Erkek |
Seçkin insanların önde geleni.
|
| Serhat |
Ar.+Far. |
Erkek |
Sınır, hudut.
|
| Sertaç |
Ar.+Far. |
Kız/Erkek |
Baş tacı, çok sevilen, sayılan kimse.
|
| Şahittin |
Ar.+Far. |
Erkek |
Dinlerin şahı, dinlerin en iyisi.
|
| Şahruh |
Ar.+Far. |
Erkek |
Yüce ruhlu, görkemli, üstün kişilikli kimse.
|
| Şahvelet |
Ar.+Far. |
Erkek |
Hükümdar çocuğu.
|
| Şahzat |
Ar.+Far. |
Erkek |
Saygıdeğer kimse.
|
| Şehâlem |
Ar.+Far. |
Erkek |
Evrenin hükümdarı.
|
| Şehzat |
Ar.+Far. |
Erkek |
bk. Şahzat
|
| Tacver |
Ar.+Far. |
Erkek |
Taç sahibi padişah.
|