| Zabit |
Ar. |
Erkek |
Subay.
|
| Zafer |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Amaca ulaşma, başarma. 2. Düşmanı yenme, üstün gelme, utku.
|
| Zafir |
Ar. |
Erkek |
Zafer kazanan, üstün gelen.
|
| Zahir |
Ar. |
Erkek |
1. Parlak, açık, belli. 2. Dış görünüş, dış yüz. 3. Coşmuş, taşkın.
|
| Zahit |
Ar. |
Erkek |
Dinin buyruklarını yerine getiren, haramdan kaçınan kimse, sofu.
|
| Zaik |
Ar. |
Erkek |
Tadıcı, tadan, tat alan.
|
| Zaim |
Ar. |
Erkek |
Kefil.
|
| Zait |
Ar. |
Erkek |
Artan, artıran.
|
| Zaki |
Ar. |
Erkek |
Saf, katışıksız, temiz, pak.
|
| Zakir |
Ar. |
Erkek |
Zikreden, anan.
|
| Zaman |
Ar. |
Erkek |
Vakit, çağ.
|
| Zamir |
Ar. |
Erkek |
1. İç, iç yüz. 2. Yürek, vicdan. 3. Gönülde gizli olan sır. 4. Adın yerini tutan sözcük.
|
| Zarif |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Güzel, şık, ince,kibar tavırlı. 2. İnce esprili, esprilerle konuşan.
|
| Zati |
Ar. |
Erkek |
1. Kendiyle ilgili, kendine ait, özel. 2. Özle ilgili.
|
| Zekâi |
Ar. |
Erkek |
Zekâyla ilgili, zekâya ait.
|
| Zekeriya |
Ar. |
Erkek |
Erkek.
|