Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ukuş | T. | Erkek | 1. Anlayış, zekâ. 2. Benzeyiş. 3. Soy sop, kabile, soy. |
Ulaç | T. | Erkek | 1. Bağlayan, bağlayıcı. 2. Sınır. |
Ulaçhan | T. | Erkek | İnsanları birbirine kaynaştıran hükümdar. |
Ulaçkan | T. | Erkek | İnsanları birbirine kaynaştıran bir soydan gelen kimse. |
Ulak | T. | Erkek | 1. Haber götüren kimse, postacı. 2. Yardımcı. 3. Amaç, hedef. 4. İri yarı, güçlü kimse. 5. Ek, yama. 6. At. |
Ulakbey | T. | Erkek | Yardım eden, yardımcı olan bey. |
Ulam | T. | Erkek | 1. Kesintisiz, sürekli. 2. Aralarında herhangi bir bakımdan ilgi veya benzerlik bulunan şeylerin tümü. 3. Yetenekli, becerikli. 4. Grup, demet, topluluk, kategori. |
Ular | T. | Erkek | Erkek keklik. |
Ulaş | T. | Erkek | Amacına ermiş, isteğine kavuşmuş kimse. |
Ulcan | T. | Erkek | bk. Oğulcan |
Uldız | T. | Erkek | bk. Yıldız |
Ulu | T. | Erkek | 1. Erdemleri bakımından çok büyük, yüce. 2. Zengin.3. Saygın. |
Ulualp | T. | Erkek | Çok erdemli, yüce yiğit. |
Uluant | T. | Erkek | Kutsal, büyük yemin. |
Ulubaş | T. | Erkek | Yüce, saygın kişi. |
Ulubay | T. | Erkek | Yüce, saygın, erdemli kişi. |