Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Kortay | T. | Erkek | Ateşli, canlı, hareketli kimse. |
Korucu | T. | Erkek | Orman vb. bekçisi. |
Korugan | T. | Erkek | Kale, hisar. |
Koryak | T. | Erkek | "Odun veya kömürü kor duruma gelinceye kadar yak" anlamında kullanılan bir ad. |
Koryay | T. | Erkek | Ateşli, canlı, hareketli kimse. |
Koryiğit | T. | Erkek | Ateşli, canlı, hareketli kimse. |
Koryürek | T. | Erkek | Ateş gibi sıcak yüreği olan. |
Koşal | T. | Erkek | "Koş ve al" anlamında kullanılan bir ad. |
Koşuk | T. | Erkek | Koşma, şiir, türkü. |
Koşukhan | T. | Erkek | Bir arada olan hükümdarlar. |
Koşuktekin | T. | Erkek | Bir araya gelmiş hükümdarlar. |
Kotuz | T. | Erkek | Gururlu, kibirli. |
Kotuzhan | T. | Erkek | Gururlu, kibirli hükümdar. |
Koyak | T. | Erkek | 1. Vadi, dere. 2. Dağlar ve kayalıklar üzerindeki doğal çukurlar. 3. Dağ üzerinde otu bol olan, bitek, çukur yer. |
Koyaş | T. | Kız/Erkek | Güneş. |
Koygun | T. | Erkek | 1. Etkili, hüzünlü, dokunaklı. 2. Akdoğan. |