| Akkan |
T. |
Erkek |
1. Temiz soylu. 2. Bilen, bilgili.
|
| Akkaş |
T. |
Erkek |
1. Yeşim taşının beyazı. 2. Şöhret, lakap. 3. Haşhaş, afyon.
|
| Akkaya |
T. |
Erkek |
Ak" ve "kaya" sözlerinden oluşan bir ad.
|
| Akkaynak |
T. |
Erkek |
Temiz, kirli olmayan kaynak.
|
| Akkemik |
T. |
Erkek |
Soyu temiz olan kimse.
|
| Akkılıç |
T. |
Erkek |
Beyaz kılıç.
|
| Akkın |
T. |
Erkek |
1. Beyaz kılıç kabı. 2. İstekli, gönüllü, tutkun. 3. Akan su. 4. Açık, düzgün, pürüzsüz. 5. Az eğimli, düzgün, engebesiz yol veya toprak. 6. Kolaylıkla yapılan, çabuk ilerleyen, akıcı iş. 7. Yolunda, yoluna girmiş, olurunda iş.
|
| Akköz |
T. |
Erkek |
İçinde küçük kor parçaları bulunan beyaz kül.
|
| Akkurt |
T. |
Erkek |
Beyaz kurt.
|
| Akkuş |
T. |
Erkek |
Kartalgillerden, ava alıştırılabilen küçük bir yırtıcı kuş, atmaca.
|
| Akkuyaş |
T. |
Erkek |
Ak ışıklı güneş.
|
| Aklan |
T. |
Erkek |
1. Sularını bir denize veya göle gönderen bölge.2. Bir dağ sırasının yamaçlarından her biri.
|
| Akmaç |
T. |
Erkek |
Şelale.
|
| Akman |
T. |
Erkek |
1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar.
|
| Akmanalp |
T. |
Erkek |
Temiz, beyaz, yiğit insan.
|
| Akmaner |
T. |
Erkek |
Temiz, beyaz, yiğit kişi.
|