Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Hilâlî | Ar. | Kız/Erkek | 1. Yeni ay biçiminde olan.2. Yeni ay ile ilgili. |
Makbule | Ar. | Kız | 1. Kabul olunmuş, alınmış. 2. Beğenilen, hoş karşılanan. |
Tuğba | Ar. | Kız | bk. Tuba |
Billûr | Ar. | Kız | 1. Duru, temiz, saydam, tanınmış ve değerli kesme cam, kristal. 2. Parlak, ışıklı.3. Duru. |
Hilkat | Ar. | Kız/Erkek | 1. Yaradılış, yaratılma. 2. Huy özelliği. |
Maklûbe | Ar. | Kız | Ters çevrilmiş, devrilmiş. |
Muallâ | Ar. | Kız | 1. Yüksek, yüce. 2. Onuru yüksek olan kimse. |
Saire | Ar. | Kız | Seyreden, hareket eden, yürüyen. |
Atıfa | Ar. | Kız | bk. Atıfe |
Maksude | Ar. | Kız | Ulaşılması istenen şey, istek, emel. |
Natıka | Ar. | Kız | 1. Söz söyleyen, konuşan. 2. Düşünen. 3. Bildiren, bildirici. |
Sitti | Ar. | Kız | Hanım, kadın. |
Veda | Ar. | Kız | Sevilen birinden veya yerden ayrılma. |
Atıfe | Ar. | Kız | 1. Eğilen, meyleden. 2. Bağlayan. 3. Şefkatli, sevecen. |
Hilmiye | Ar. | Kız | Yumuşak huylu, ince nazik kimse. |
Muammer | Ar. | Kız/Erkek | Ömür süren, yaşayan, yaşamış. |