| Sıdıka |
Ar. |
Kız |
bk. Sıddıka
|
| Sıdkıye |
Ar. |
Kız |
İçi, yüreği temiz, doğru kimse.
|
| Sırriye |
Ar. |
Kız |
Sır saklamasını bilen kimse.
|
| Sıtkıye |
Ar. |
Kız |
bk. Sıdkıye
|
| Sidre |
Ar. |
Kız |
1. Cennetteki son ağaç. 2. İnsanoğlunun bilim ve sanatta ulaşabileceği son nokta.
|
| Siret |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Bir kimsenin ahlakı, karakteri, kişiliği, davranışı. 2. Gidiş, tarz.
|
| Sitti |
Ar. |
Kız |
Hanım, kadın.
|
| Siva |
Ar. |
Kız |
Başka, gayrı, özge.
|
| Suat |
Ar. |
Kız/Erkek |
Mutlu.
|
| Subhiye |
Ar. |
Kız |
bk. Suphiye
|
| Sulbiye |
Ar. |
Kız |
Birinin soyundan gelme.
|
| Sulhiye |
Ar. |
Kız |
Barışa özgü, barışla ilgili, barış.
|
| Sultan |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Padişah, hükümdar. 2. Hükümdar ailesinden olan kadınlara verilen ad. 3. Sevilen, beğenilen, baş tacı edilen.
|
| Sumru |
Ar. |
Kız |
Bir şeyin yüksek yeri, tepesi, üst tarafı.
|
| Sun |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Yapma, yapış. 2. İş, yapıt. 3. Gün, etki. 4. T. Sunmak eyleminin emir biçimi.
|
| Suphiye |
Ar. |
Kız |
Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
|