Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Durkız | T. | Kız | "Artık çocuğun olmasın" anlamında kullanılan bir ad. |
Dursune | T. | Kız | Son olması istenen kız çocuklarına verilen adlardandır. |
Duru | T. | Kız/Erkek | Bulanık olmayan, temiz, berrak, saf. |
Durukadın | T. | Kız | Özü temiz kadın. |
Duygu | T. | Kız/Erkek | Kimi nesne, olay ya da kişilerin insanın iç dünyasında uyandırdığı izlenim, his. |
Duygun | T. | Kız | Duygulu, hassas. |
Duysal | T. | Kız | Duymakla, hissetmekle ilgili olan. |
Ece | T. | Kız/Erkek | 1. Başkan, ulu, ileri gelen. 2. Ak sakallı ihtiyar. 3. Arkadaş, dost. |
Ecehan | T. | Kız/Erkek | Saygın, özel kadın. |
Ecer | T. | Kız/Erkek | Yeni, güzel, iyi. |
Edis | T. | Kız | bk. Ediz |
Ediz | T. | Kız/Erkek | Ulu, yüce, değerli kimse. |
Ege | T. | Kız/Erkek | 1. Bir çocuğu koruyan, işlerine bakan ve her hâlinden sorumlu olan kimse. 2. Yaşça büyük. 3. Sahip. |
Egemen | T. | Kız/Erkek | Buyruk ve hüküm sahibi, buyruğunu yürüten, bağımlı olmayan. |
Ekim | T. | Kız/Erkek | 1. Toprağa ürün ekme işi. 2. Yılın onuncu ayı. |
Ekin | T. | Kız/Erkek | 1. Ekilmiş tahılın filiz vermiş biçimi, tarlada bitmiş tahıl. 2. Buğday. 3. Kültür. |