| Abdülâlim |
Ar. |
Erkek |
En iyi bilen Tanrı'nın kulu.
|
| Dirayet |
Ar. |
Kız |
Zekâ, bilgi; kavrayış.
|
| Emcet |
Ar. |
Erkek |
Çok şerefli, onurlu.
|
| Ferhat |
Ar. |
Erkek |
1. Güçlüğü yenip bir yeri ele geçiren. 2. Sevinç, neşe.3. Ferhat ile Şirin efsanesindeki erkek kahramanın adı.
|
| Hamis |
Ar. |
Erkek |
Beşinci.
|
| Kerami |
Ar. |
Erkek |
bk. Kirami
|
| Mülâyim |
Ar. |
Erkek |
1. Uygun. 2. Yumuşak huylu, sakin kimse.
|
| Sâtı |
Ar. |
Erkek |
Yükselip ortaya çıkan, yükselen.
|
| Suphiye |
Ar. |
Kız |
Sabah vaktiyle, şafak ile ilgili.
|
| Şevkinur |
Ar. |
Kız |
Son derece aydın ve parlak.
|
| Ümmiye |
Ar. |
Kız |
Anneye ait, anneyle ilgili olan.
|
| Yümniye |
Ar. |
Kız |
Uğurlu, kutlu.
|
| Abdülazim |
Ar. |
Erkek |
Büyük, ulu olan Tanrı'nın kulu
|
| Ferhattin |
Ar. |
Erkek |
Dinin coşkusu, sevinci.
|
| Hamise |
Ar. |
Kız |
Beşinci.
|
| Kerem |
Ar. |
Erkek |
1. Soyluluk. 2. Cömertlik, el açıklığı, bağış.
|