Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Taçkın | T. | Erkek | Gurur. |
Taçlı | T. | Kız | Tacı olan. |
Taçlıyıldız | T. | Kız | Taç takınmış olan, saygı duyulan ünlü, tanınmış kimse. |
Taflan | T. | Kız/Erkek | Gülgillerden, kışın yaprağını dökmeyen bir bitki. |
Tagan | T. | Kız | Güvercin. |
Tagay | T. | Erkek | 1. Silah. 2. Annenin erkek kardeşi, dayı. |
Tağ | T. | Erkek | Dağ. |
Tağalp | T. | Erkek | Dağ gibi gösterişli, heybetli, güçlü yiğit. |
Tağar | T. | Erkek | Kap, çanak, küp, çömlek. |
Tağay | T. | Erkek | bk. Tagay |
Tağman | T. | Erkek | Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse. |
Talas | T. | Erkek | 1. Yelin kaldırdığı toz. 2. Fırtına, kasırga. 3. Can sıkıntısı. 4. Köşe. 5. Oğuzların 24 boyundan biri. |
Talayman | T. | Erkek | Deniz adamı, denizci. |
Talaz | T. | Erkek | Kasırga, fırtına. |
Talu | T. | Erkek | 1. Seçkin, seçilmiş, güzel. 2. İki kürek kemiği arası. |
Taluy | T. | Erkek | bk. Talay |