| Onursal |
T. |
Erkek |
Saygı için verilen veya övünç için kabul edilen, fahri (başkanlık, üyelik, profesörlük vb. unvan).
|
| Onursan |
T. |
Erkek |
Onuruyla tanınmış, şerefli kimse.
|
| Onursev |
T. |
Erkek |
"Onurlu olmayı sev" anlamında kulanılan bir ad.
|
| Onurseven |
T. |
Erkek |
Onurlu olmayı seven.
|
| Onursoy |
T. |
Erkek |
Onurlu soydan gelen.
|
| Onursu |
T. |
Erkek |
Onurlu bir soydan gelen.
|
| Onursü |
T. |
Erkek |
Onurlu asker.
|
| Opak |
T. |
Erkek |
Cin, peri gibi doğaüstü yaratık.
|
| Opçin |
T. |
Erkek |
Silah.
|
| Orak |
T. |
Erkek |
1. Ekin biçme zamanı, hasat. 2. Ekin biçme aracı.
|
| Orakay |
T. |
Erkek |
Temmuz.
|
| Oral |
T. |
Erkek |
"Kaleyi, şehri ele geçir, zaptet" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Oralmış |
T. |
Erkek |
Kale, şehir almış, zaptetmiş.
|
| Oran |
T. |
Erkek |
1. Ölçü, nispet, derece. 2. Tahmin. 3. Ölçülü, hesaplı. 4. Anlayış. 5. Abartma, abartı. 6. Özel işaret, nişan.
|
| Oranlı |
T. |
Erkek |
1. Oranı olan, ölçülü. 2. Anlayışlı, akılcı. 3. Ilımlı.
|
| Oray |
T. |
Erkek |
1. Ateş gibi kızıl renkli ay. 2. Şehirli, şehirde yaşayan.
|