| Demokan |
T. |
Erkek |
Amlayışlı kimse.
|
| Demren |
T. |
Erkek |
bk. Temren
|
| Dengiz |
T. |
Erkek |
bk. Deniz
|
| Dengizer |
T. |
Erkek |
bk. Denizer
|
| Deniz |
T. |
Kız/Erkek |
1. Yer kabuğunun çukur bölümlerini kaplayan, birbiriyle bağlantılı, tuzlu, büyük su kütlesi. 2. Çok bol.
|
| Denizalp |
T. |
Erkek |
Yiğit denizci.
|
| Denizel |
T. |
Erkek |
Deniz adamı, denizci.
|
| Denizer |
T. |
Erkek |
Deniz adamı, denizci.
|
| Denizhan |
T. |
Kız/Erkek |
Eski Türklerde deniz Tanrısı.
|
| Denizman |
T. |
Erkek |
Denizci.
|
| Denizmen |
T. |
Erkek |
bk. Denizman
|
| Deniztekin |
T. |
Erkek |
Deniz adamı, denizci.
|
| Denk |
T. |
Erkek |
1. Aynı yaş ve değerde olan. 2. Uygun, nitelik yönünden eşit.
|
| Denkel |
T. |
Erkek |
Ölçülü, uyumlu kimse.
|
| Denker |
T. |
Erkek |
Ölçülü, uyumlu kimse.
|
| Denktaş |
T. |
Erkek |
1. Akran, aynı yaşta bulunan kimse, yaşıt. 2. Haktan yana olan, adil.
|