| Kaynarkan |
T. |
Erkek |
Coşkulu, hareketli kimse.
|
| Koyaş |
T. |
Kız/Erkek |
Güneş.
|
| Okakın |
T. |
Erkek |
Oklarla yapılan saldırı.
|
| Önalan |
T. |
Erkek |
Önce davranan, üstün gelen, başta olan.
|
| Özman |
T. |
Erkek |
bk. Özmen
|
| Saral |
T. |
Erkek |
"Çevresini kuşat" anlamında kullanılan bir söz.
|
| Şenkal |
T. |
Kız/Erkek |
"Her zaman neşeli kal" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Tarkan |
T. |
Erkek |
1. İslâmlıktan önce verilmiş vekil, vezir, bey gibi san. 2. Ayrıcalıklı, saygın kişi.
|
| Tokhan |
T. |
Erkek |
Gözü tok hükümdar.
|
| Türkdoğan |
T. |
Erkek |
Türk olarak doğan.
|
| Üçkök |
T. |
Erkek |
Üç kök.
|
| Yalav |
T. |
Kız/Erkek |
Alev, ateş.
|
| Akağan |
T. |
Erkek |
Dürüstlüğüyle yükselen, yukarı çıkan kimse.
|
| Alatay |
T. |
Erkek |
Derisinde benekler olan tay.
|
| Arıker |
T. |
Erkek |
Temiz, dürüst kimse.
|
| Balbal |
T. |
Erkek |
Eski Türklerde kişinin anılması için mezarının veya bazı kurganların etrafına dikilen taş.
|