Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Oğultürk | T. | Erkek | Türk çocuğu. |
Öktem | T. | Erkek | 1. Güçlü. 2. Onurlu. |
Özkul | T. | Erkek | Gerçek kul. |
Sançar | T. | Erkek | bk. Sancar |
Serener | T. | Erkek | Seren, yayan, döşeyen kimse. |
Sönmez | T. | Kız/Erkek | Parlaklığını, ışığını hiç yitirmez, her zaman canlı. |
Şenaltan | T. | Erkek | Neşeli, sevinçli hükümdar. |
Tapınç | T. | Erkek | 1. Geniş alan. 2. İn. 3. Kuş veya balık kümeleri. |
Tipi | T. | Erkek | Kar fırtınası. |
Tüney | T. | Erkek | 1. Öğle güneşi alan yer. 2. Güneş battıktan sonraki zaman. 3. Güneşli yer. |
Uzsan | T. | Erkek | Becerisi ve diğer iyi nitelikleriyle tanınan kimse. |
Yağızkan | T. | Erkek | Esmer bir soydan gelen kimse. |
Yurdaay | T. | Erkek | Yurdu aydınlatan kimse. |
Argün | T. | Erkek | Temiz, aydınlık gün. |
Bellek | T. | Erkek | 1. Zihnin belleme ve anımsama yeteneği, gücü. 2. Bellenerek öğrenilen şey. 3. İşaret, iz. |
Boğahan | T. | Erkek | Kuvvetli, cesur hükümdar. |