| Otakçı |
T. |
Erkek |
1. Otağ yapan veya satan kimse. 2. Orduda otağ kuran er.
|
| Özerkin |
T. |
Erkek |
Gerçek özgür kimse.
|
| Salan |
T. |
Erkek |
1. Otlak, mera. 2. Dinlendirilen tarla, toprak.
|
| Sonbay |
T. |
Erkek |
Sonuncu, son doğan kimse.
|
| Tanık |
T. |
Erkek |
Şahit.
|
| Terem |
T. |
Erkek |
Kıl keçisi ile tiftik keçisinin çiftleşmesinden doğan oğlak.
|
| Turgut |
T. |
Erkek |
Konut, oturulacak yer.
|
| Urı |
T. |
Erkek |
1. Dere, yol. 2. Oğul. 3. Genç, delikanlı. 4. Ses, gürültü.
|
| Yıldıran |
T. |
Erkek |
Parlayan, ışıldayan, ışık saçan.
|
| Adsız |
T. |
Erkek |
Ünsüz, tanınmamış, adı duyulmamış kimse.
|
| Aksoy |
T. |
Kız/Erkek |
Temiz, tanınmış soydan gelen kimse.
|
| Anadolu |
T. |
Erkek |
1. "Anne, doldu!" anlamında kullanılan bir ad.2. Türkiyenin Asya kıtasında bulunan topraklarına verilen ad.
|
| Atlı |
T. |
Erkek |
1. Atı olan.2. Ünlü, tanınmış.
|
| Binbay |
T. |
Erkek |
Çok zengin kimse.
|
| Çelebi |
T. |
Erkek |
1. Görgülü, terbiyeli, olgun kimse. 2. Bektaşi ve Mevlevi pirlerinin en büyüklerine verilen san. 3. Kayınbirader.
|
| Düzgün |
T. |
Erkek |
1. Düzenli, doğru. 2. Eksiksiz, kusursuz.
|