Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Büğdüz | T. | Erkek | 1. Ağacın budak yeri. 2. Çam ağacının özü. |
Eryavuz | T. | Erkek | Yürekli, korkusuz yiğit. |
Güçsel | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli kimse. |
Günbey | T. | Erkek | Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan bey. |
Kızgınbey | T. | Erkek | Öfkeli, kızmış bey. |
Onuğ | T. | Erkek | bk. Onuk |
Özberk | T. | Erkek | Özü güçlü kimse. |
Tekiş | T. | Erkek | 1. Her şeyin sonu, bitimi. 2. Boynuzsuz keçi. |
Tuğser | T. | Erkek | Baştuğ. |
Uludağ | T. | Erkek | Dağlar kadar yüce, erdemli olan kimse. |
Üzer | T. | Erkek | 1. Üst. 2. Kaymak. 3. Faiz. 4. Can sıkıcı, üzücü. |
Acaröz | T. | Erkek | Özünde yiğitlik, cesaret, doğruluk, beceriklilik nitelikleri taşıyan kimse. |
Akı | T. | Erkek | Cömert kişi. |
Alsancak | T. | Erkek | Türk bayrağı. |
Aşkıner | T. | Erkek | Benzerlerinden üstün olan kimse. |
Bük | T. | Erkek | 1. Ova ve dere kıyılarındaki çalı ve diken topluluğu. 2. Böğürtlen. 3. Akarsu kıyılarındaki verimli tarlalar. 4. Dönemeç. 5. Sık ağaçlık, orman. |