Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Olgaç | T. | Erkek | Olgun, yetişkin, iyi gelişmiş. |
Öymen | T. | Erkek | Evcimen, evine bağlı kimse. |
Sevüktekin | T. | Erkek | Çok sevilen, tek tutulan kimse. |
Toygun | T. | Erkek | 1. Genç delikanlı. 2. Çakırdoğan. |
Üntürk | T. | Erkek | Tanınmış, ünlü Türk. |
Akdal | T. | Erkek | Namuslu, dürüst kimse. |
Alp | T. | Erkek | 1. Yiğit, kahraman, cesur, bahadır kimse. 2. Eski Türklerde kullanılan bir unvan. |
Ası | T. | Erkek | 1. Yarar, fayda, kazanç. 2. Yetişkin, olgun. 3. İri, gösterişli. 4. Çevik. |
Başarman | T. | Erkek | Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse. |
Buğra | T. | Erkek | Erkek deve. |
Dalgıç | T. | Erkek | Genellikle özel donanımla su yüzeyi altında çalışmayı meslek edinen kimse. |
Doğudan | T. | Erkek | Doğu yönünden. |
Engiz | T. | Erkek | 1. Derelerde sık ağaçlardan oluşan karanlık. 2. Ağaç filizi. 3. Çukur ve karanlık yer. |
Gövez | T. | Erkek | Gururlu, mağrur kimse. |
Kalagay | T. | Erkek | Al, kırmızı renk. |
Kınalp | T. | Erkek | Kın-alp. |