| Han |
T. |
Erkek |
1. Eski Türklerde kağana bağlı veya kendi başına buyruk, ikinci derecede bir devlet başkanı. 2. Osmanlı Padişahlarının adlarının sonuna getirilen san.
|
| Işınbay |
T. |
Erkek |
Ay gibi parlak yüzlü kimse.
|
| Oktay |
T. |
Erkek |
Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.
|
| Örgen |
T. |
Erkek |
1. Organ. 2. İnce halat, urgan.
|
| Öztaylan |
T. |
Erkek |
İnce, kibar, güzel, uzun ve düzgün boylu kimse.
|
| Satuk |
T. |
Erkek |
bk. Satılmış
|
| Şınık |
T. |
Erkek |
Nazlı.
|
| Tayboğa |
T. |
Erkek |
Güçlü kuvvetli çocuk.
|
| Uçarer |
T. |
Erkek |
Çok sevinen kimse.
|
| Ünaldı |
T. |
Erkek |
Ünlü, tanınan, meşhur.
|
| Yanar |
T. |
Erkek |
1. Parlayan, parıldayan. 2. Kaplıca. 3. Aralık ve ocak ayı.
|
| Akbudun |
T. |
Erkek |
Temiz, tanınmış soydan gelen kimse.
|
| Arslan |
T. |
Erkek |
bk. Aslan
|
| Aygün |
T. |
Kız/Erkek |
Ay gibi güzel, güneş gibi parlak olan.
|
| Barın |
T. |
Erkek |
1. Bütün, hep. 2. Güç, kuvvet. 3. Göğüs.
|
| Bozkurt |
T. |
Erkek |
Göktürk efsanelerinde yer alan kutsal hayvan.
|