Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Kâmran | Far. | Kız/Erkek | İsteğine kavuşmuş olan, mutlu. |
Kâmuran | Far. | Kız/Erkek | bk. Kâmran |
Kemandar | Far. | Erkek | Yay tutan, yay tutucu. |
Kemter | Far. | Erkek | 1. Daha aşağı, daha değersiz. 2. Tam olmayan, eksik. |
Kerman | Far. | Erkek | bk. Kirman |
Kermen | Far. | Erkek | bk. Kirman |
Kervan | Far. | Erkek | Uzak yerlere yolcu ve ticaret eşyası taşıyan yük. hayvanı katar. |
Key | Far. | Erkek | İranda efsanevi Keyyaniler Hanedanı'nın padişahlarına verilen unvan. |
Keyhan | Far. | Erkek | Dünya. |
Kirman | Far. | Erkek | Hisar, kale. |
Kirmanşah | Far. | Erkek | Kale hükümdarı. |
Kirmen | Far. | Erkek | bk. Kirman |
Kuday | Far. | Erkek | Tanrı. |
Lala | Far. | Erkek | 1. Çocuğun eğitim ve öğretimiyle görevli kimse. 2. Köle.3. Padişahların sadrazamlara hitap ederken kullandıkları san. |
Levent | Far. | Erkek | 1. Boylu boslu yakışıklı kimse.2. Osmanlı donanmasında ve kıyılarda görev yapan asker sınıfı. 3. Yiğit denizci. |
Mahya | Far. | Erkek | Ramazan gecelerinde, camilerde iki minare arasına gerilen ipler üzerine kandil veya elektrik ampulleriyle yazılan yazı veya yapılan resim. |