Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Haşim | Ar. | Erkek | 1. Kıran, ezen, parçalayan. 2. Ekmek doğrayan. |
Haşmet | Ar. | Erkek | 1. Büyüklük, görkem. 2. Kibarlık, nezaket. 3. Alçak gönüllülük. |
Haşmettin | Ar. | Erkek | Dinin büyüklüğü, ihtişamı. |
Hatem | Ar. | Erkek | 1. Mühür. 2. Cömert. 3. Son, en son, sonuncu. |
Hatemî | Ar. | Erkek | 1. Mühürle ilgili olan. 2. Mühür yapan. 3. Cömertlik. 4. Sonuncu. |
Hatif | Ar. | Erkek | 1. Sesi işitilip kendisi görülmeyen kimse. 2. Çağıran, seslenen. 3. Gaipten seslenir gibi haber veren melek. |
Hatim | Ar. | Erkek | 1. Sona erdiren, bitiren. 2. Mühürleyen, mühürleyici. 3. Sonuncu. |
Hatip | Ar. | Erkek | 1. Güzel, düzgün. 2. Bir topluluk karşısında etkili konuşan kimse. 3. Camide hutbe okuyan kimse. |
Hattat | Ar. | Erkek | Güzel el yazıları yazan ve mesleği hattatlık olan kimse. |
Havi | Ar. | Erkek | İçine alan, kaplayan. |
Hayalî | Ar. | Erkek | 1. Hayal niteliğinde veya hayal ürünü olan, düşsel, imgesel. 2. Karagöz oynatan kimse, karagözcü. |
Hayati | Ar. | Erkek | 1. Yaşamla ilgili, yaşamsal. 2. Büyük önem taşıyan, önemli. |
Haydar | Ar. | Erkek | 1. Aslan. 2. Cesur, yiğit kimse. 3. Hz.Alinin lakabı. |
Hayır | Ar. | Erkek | İyilik, karşılık beklemeden yapılan yardım. |
Hayran | Ar. | Kız/Erkek | 1. Hayranlık duyan, hayrette kalan. 2. Son derece beğenen, tutkun. |
Hayrani | Ar. | Erkek | Hayranlık, şaşkınlık. |