| Selâh |
Ar. |
Erkek |
bk. Salâh
|
| Selâhattin |
Ar. |
Erkek |
Dinine bağlı kimse.
|
| Selâhi |
Ar. |
Erkek |
1. Barış, rahatlık. 2. Sonu iyi ve hayırlı çıkma. 3. Esenleme.
|
| Selâm |
Ar. |
Erkek |
1. Barış, rahatlık. 2. Sonu iyi ve hayırlı çıkma.
|
| Selâmet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Esenlik. 2. Her türlü korku, tasa ve tehlikeden uzak, güvenlik içinde olma. 3. Kurtulma, kurtuluş.
|
| Selâmettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin kurtuluşu.
|
| Selâmi |
Ar. |
Erkek |
İyilik, barış ve rahatlıkla ilgili.
|
| Selâmullah |
Ar. |
Erkek |
Tanrının selamı.
|
| Selâtin |
Ar. |
Erkek |
Sultanlar.
|
| Selim |
Ar. |
Erkek |
Sağlam, kusursuz, doğru.
|
| Selman |
Ar. |
Erkek |
Barış içinde bulunma, huzur, erinç.
|
| Selmi |
Ar. |
Erkek |
Barışla ilgili, barışçıl.
|
| Semahat |
Ar. |
Kız/Erkek |
Cömertlik, el açıklığı, iyilikseverlik.
|
| Semai |
Ar. |
Erkek |
bk. Semavi
|
| Semavi |
Ar. |
Erkek |
1. Gökle ilgili, göksel. 2. Tanrı'dan gelen, ilahî.
|
| Semih |
Ar. |
Erkek |
Cömert, eli açık.
|