Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Oğaner | T. | Erkek | bk. Oganer |
Oğanalp | T. | Erkek | bk. Oganalp |
Oğan | T. | Erkek | bk. Ogan |
Ogün | T. | Erkek | Anımsanan, belirli bir günde doğan kimse. |
Ogül | T.+Far. | Kız | "O, gül gibi güzeldir" anlamında kullanılan bir ad. |
Oguş | T. | Kız/Erkek | 1. Oymak. 2. Hısım, akraba. 3. Bereket. |
Ogeday | Moğ. | Erkek | bk. Ögeday |
Ogansoy | T. | Erkek | Güçlü soydan gelen kimse. |
Oganer | T. | Erkek | Güçlü kimse. |
Oganalp | T. | Erkek | Güçlü yiğit. |
Ogan | T. | Erkek | 1. Tanrı. 2. Güçlü, kuvvetli. |
Oflazer | T. | Erkek | İyi, güzel, eksiksiz, becerikli kimse. |
Oflaz | T. | Kız/Erkek | 1. İyi, güzel, eksiksiz, tam. 2. Gürbüz, yakışıklı, güzel giyinen. 3. Becerikli. 4. Eflatun rengi. 5. İşe yarar. |
Oflas | T. | Erkek | bk. Oflaz |
Odyakmaz | T. | Erkek | Ateş yakmaz. |
Odyakar | T. | Erkek | Ateş gibi can yakan kimse. |