Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Kezban | Far. | Kız | Kâhya kadın, bir daireyi idare eden kadın. |
Keyhan | Far. | Erkek | Dünya. |
Key | Far. | Erkek | İranda efsanevi Keyyaniler Hanedanı'nın padişahlarına verilen unvan. |
Kervan | Far. | Erkek | Uzak yerlere yolcu ve ticaret eşyası taşıyan yük. hayvanı katar. |
Kermen | Far. | Erkek | bk. Kirman |
Kerman | Far. | Erkek | bk. Kirman |
Kemter | Far. | Erkek | 1. Daha aşağı, daha değersiz. 2. Tam olmayan, eksik. |
Kemandar | Far. | Erkek | Yay tutan, yay tutucu. |
Kebuter | Far. | Kız | Güvercin. |
Kâmuran | Far. | Kız/Erkek | bk. Kâmran |
Kâmran | Far. | Kız/Erkek | İsteğine kavuşmuş olan, mutlu. |
Kalender | Far. | Erkek | Gösterişsiz, sade yaşamaktan yana olan alçak gönüllü kimse. |
Kahraman | Far. | Erkek | 1. Yiğit, cesur. 2. Bir olayın, serüvenin başlıca kişisi. 3. Sessiz, yumuşak kimse. |
Jülide | Far. | Kız | Karmakarışık, dağınık, birbirine girmiş. |
Jale | Far. | Kız | Kırağı, çiy. |
İslimî | Far. | Kız | 1. Çin işine benzer şekilde yapılmış bir tür süs, bezek. 2. Buharlı. |